Artykuł 92 Kodeksu pracy mówi o wynagrodzeniu chorobowym dla pracownika, który przebywa na zwolnieniu. Taka nieobecność może wynikać z wielu czynników. Warto natomiast wiedzieć, co obejmuje wynagrodzenie chorobowe, aby uzyskać świadczenie. Może ono być, tak jak reguluje kodeks pracy, wynagrodzeniem za okres niezdolności do pracy lub zasiłkiem opisanym w ustawie o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa. Wynagrodzenie chorobowe przysługuje przez pierwsze 33 dni, potwierdzone zaświadczeniem lekarskim, niezdolności z powodu choroby. W wypadku pracowników, którzy ukończyli 50 rok życia, czas ten skraca się do 14 dni. Należy pamiętać, że takie wynagrodzenie to 80% podstawy wymiaru wynagrodzenia. Po tym czasie pracodawca przestanie wypłacać wynagrodzenie, a pracownik może przejść na zasiłek chorobowy. 

Według ustawy zasiłkowej może obejmować zasiłek:

• chorobowy,
• opiekuńczy,
• macierzyński,
• wyrównawczy,
• świadczenie rehabilitacyjne.

Aby zyskać możliwość uzyskania wynagrodzenia chorobowego pracownik musi przepracować 30 dni nieprzerwanego zatrudnienia, chyba że przerwa między zatrudnieniem wynosi mniej niż 30 dni. W przypadku absolwentów szkół i uczelni wyższych, którzy podjęli się pracy w ciągu 90 dni od ukończenia szkoły, prawo do wynagrodzenia chorobowego obowiązuje od pierwszego dnia choroby. Podobnie prawo obowiązuje w wypadku niezdolności do pracy spowodowanej wypadkiem w pracy lub w drodze do niej, pracowników, którzy opłacają ubezpieczenie chorobowe przez co najmniej 10 lat oraz posłom i senatorom korzystającym z ubezpieczenia w ciągu 90 dni od końca kadencji.