Tytułowa ulga za złe długi docelowo prowadzi do obniżenia podstawy opodatkowania oraz kwoty należnego podatku. Sprzedawca ma możliwość skorzystania z niej wówczas, gdy nabywca nie uiszcza należności za towar, bądź usługę.

Zgodnie z tym, o czym informuje nas art. 89a ust. 1 Ustawy o VAT – podatnicy mają możliwość skorygowania podstawy opodatkowania oraz podatku należnego z tytułu dostawy towarów/świadczenia usług w razie wierzytelności, których brak możliwości ściągnięcia został uprawdopodobniony.

Ulga za złe długi przysługuje wówczas, gdy należność nie została uregulowana przez okres 90 dni od ustalonego terminu zapłaty przyjętego przez sprzedawcę oraz nabywcę. Warto również zaznaczyć, iż w myśl art. 89a ust. 3 ustawy o VAT, korekta o której mowa, może nastąpić w rozliczeniu za okres, w którym nieściągalność wierzytelności została uznana za uprawdopodobnioną. Warunkiem jednak jest to, aby do dnia złożenia przez wierzyciela deklaracji podatkowej za ten okres, wierzytelność nie została uregulowana ani zbyta w żadnej formie.

Konkretnym sposobem na wykazanie ulgi jest uwzględnienie jej w rozliczeniu za okres, w którym upłynął termin wspomnianych już 90 dni. Jeżeli termin do złożenia deklaracji za ów okres minął, istnieje możliwość złożenia korekty.

Ważne jest to, aby w momencie skorzystania z ulgi zarówno sprzedawca, jak i nabywca byli czynnymi podatnikami VAT. Dodatkowo podatnik zobowiązany jest sprawdzić czy dłużnik nie jest w trakcie postępowania restrukturyzacyjnego, upadłościowego ani likwidacyjnego

Obecny stan prawny spowodował, że konieczne jest, aby w deklaracji wykazującej korektę z tytułu ulgi za złe długi – dołączyć zawiadomienie VAT-ZD w formie załącznika.